Προβληματικό Κράτος με ότι αυτό συνεπάγεται...

 

Προβληματικό Κράτος με ότι αυτό συνεπάγεται...

Μάζεψε ο αρχηγός την συμμορία, το ανώτερο προσωπικό και τα τσιράκια του, για να δούνε κατά πως πάει η δουλειά και τι δέον γενέσθαι. Μαύρα μαντάτα, μαύρες πλερέζες, μαύρο δάκρυ, μαύρα κοστούμια και συνολάκια. Κατηφείς, στεναχωρημένοι και άκρως προβληματισμένοι. Το ζέον θέμα, η συνέχεια της λειτουργίας του μαγαζιού δλδ, δεν φαίνεται να πηγαίνει καλά.

Ενώ καταβάλλουν τις μέγιστες προσπάθειες με υπέρτατο ζήλο, η πορεία και τα προσδοκώμενα κέρδη φαντάζουν θολά και μάλλον πάνε για ναυάγιο. Βλέπετε, υπάρχουν κι άλλες συμμορίες, που καραδοκούν για να πάρουν τον έλεγχο της περιοχής και τα κέρδη φυσικά. Ανεπίτρεπτο.

Όμως το μαγαζάκι που δίνει ψωμάκι πρέπει να διατηρηθεί πάση θυσία και ως εκ τούτου, κατόπιν εμπεριστατωμένης μελέτης, συζητήσεων υψηλού επιπέδου και βαθέων νοημάτων, όπως και αναζήτησης αιτιών για την χασούρα, αποφάσισαν ομού, πως ο αρχηγός πρέπει να αναλάβει και να ξελασπώσει, μπας και γεμίσει το ταμείο.

Αχ, αυτός ο αρχηγός, τι τραβάει ο έρμος. Έκανε την ανάγκη φιλοτιμία και εξεφώνησε λογύδριο παρηγοριάς, συγνώμης και ελπίδας. Και εντόπισε , βεβαίως, την αιτία που με λύπη μεν μας ανακοίνωσε, αλλά μας βεβαίωσε πως η κατάσταση θα ανατραπεί σύντομα και οριστικά.

Και απεφάνθει: Το κράτος είναι προβληματικό!!!!!.

Τώρα μάλιστα, ήρθα και ησύχασα. Και δεν σας κρύβω πως χάρηκα κιόλας, διότι επιτέλους μια φωνή αλήθειας, με έκδηλη την αγωνία για το μέλλον μου, με διαφώτισε και έδειξε τον φταίχτη των δεινών που με  κακοτρέχουν.  Φταίει το κράτος, αυτό το κράτος που ο αρχηγός πασχίζει νυχθημερόν να σουλουπώσει, μαζί κι εμένα, τον ανεύθυνο πολίτη, τον γκρινιάρη και τον αχάριστο, που τα θέλει όλα και τα ζητά από άλλους.

Αυτή η ρήση του αρχηγού όντως μ’ έβαλε αμέσως σε σκέψεις. Και ενσυνείδητα αλλά και γενναία κατάλαβα και παραδέχομαι δημοσίως, πως ο κύριος υπαίτιος του προβληματικού κράτους είμαι εγώ, ο πολίτης της συμφοράς. Τώρα βλέπω καθαρά πόσο προβληματικός ήμουν και συνεχίζω να είμαι.

Πόσο άδικος προς τον αρχηγό που αρνούμαι την προστασία του. Προβληματικός, αλλά όχι προβληματισμένος πλέον. Θα προσφέρω το αίμα μου και το αίμα των παιδιών μου. Ξεκάθαρα αντικρίζω και αναγνωρίζω πως χωρίς προστάτες και νταβατζήδες δεν υπάρχει συνέχεια.

Αδήριτος ανάγκη πάντα να έχω πάνω από το κεφάλι μου έναν Κεχαγιά, ώστε να καθοδηγεί την πορεία μου και να ελέγχει μήπως παρεκκλίνω και εκτραπώ, με αποτέλεσμα να συντηρώ ένα προβληματικό κράτος.

Να 'σαι καλά αρχηγέ που μ’ έφερες στα συγκαλά μου. Διότι, εκεί έξω υπάρχουν κάτι σειρήνες, που προσπαθούν να αλλοιώσουν την κρίση μου και να επιβάλλουν τις δικές τους ιδέες. Ευφάνταστοι, αιθεροβάμονες και λαοπλάνοι, φωνασκούν και επιμένουν πως πρέπει να σε διώξω κλοτσηδόν και να αναλάβω εγώ την διαχείριση και λειτουργία του προβληματικού κράτους.

Μην φοβάσαι, εγώ σε στηρίζω. Ισχυρίζονται μετά μανίας και προσπαθούν να περάσουν την εντύπωση ότι έχω την δύναμη της πλήρους ανατροπής όλης αυτής της κατάστασης, που για δικούς τους λόγους θεωρούν άκρως επιζήμια και επικίνδυνη. Και λένε πως θα λύσουν όλα τα προβλήματα. Αν είναι δυνατόν, αυτοί οι νεόκοποι να σταθούν μπροστά σε εσάς, τις παλιές καραβάνες, που γνωρίζετε όλα τα μυστικά και τους τρόπους για την μακροημέρευση του μαγαζιού σας.

Αφερίμ, σφάξε με αγά μου για να αγιάσω.

Χρήστος Κράγιας

https://esykpddm.blogspot.com/